Yunus Feyzi: İki bacağı yok, geçim kaynağı kaçakçılık!

Son günlerde İran'da sosyal medyada çok paylaşılan bir fotoğraf var. Fotoğraf, çocuk iken mayın patlaması sonucu iki ayağını kaybetmiş ve şu anda kolbar olarak hayatını kazanan Piranşarlı Yunus Feyzi'ye ait.

Kurdistan Human Rights Network adlı insan hakları örgütüne ait internet sitesi, Feyzi ile 4 yıl önce yapmış olduğu bir röportajı konu alan bir haber yayınladı.  

Yunus Feyzi'nin 2013 yılında "The Kurdistan Human Rights Network" a anlattığına göre:  

Feyzi, 27 yıl önce çocuk iken bir kız kardeşi ve erkek kardeşiyle birlikte dağda yenilebilir ot topladıkları sırada bir mayının patlaması sonucu her iki ayağını kaybederken, kız ve erkek kardeşlerinin ikisi de hayatlarını kaybetmiş. 

İki bacağı olmadığı halde 27 yıldır kimseden yardım almamış

O günden bu yana geçen 27 yıl boyunca geçinmek için hiç kimseden yardım almadığını, kendi hayatını kazanmasının yanında, aksine başkalarına yardımcı olmaya çalıştığını dile getiriyor Feyzi. 

Kendisine niçin bu mesleği seçtiği sorulduğunda Feyzi şu yanıtı veriyor: 

"Ailem yoksul ve ailenin geçimini sağlayan kişi olarak bu zor işi seçmek zorunda kaldım. Annem ve kardeşlerimin geçiminden sorumlu tek kişiyim. Bir gün içinde, kimsenin yardımı olmadan çok zor koşullarda üç ya da dört ağır yükü taşımam gerekiyor."

İki bacağı olmadığı halde sınır güvenliğinden nasıl kaçabildiğine yönelik soruya şöyle yanıt veriyor:  

"Şayet hedef isem, atları ve yükleri bırakıp, elimden geldiğince kaçarım. Ya da, atla beraber kaçarım. Neyse ki, bu durumuma rağmen diğer kolbarlardan daha enerjik ve güçlüyüm ve hiç yardım istemiyorum. Kimseye minnet etmiyorum. 

"İki bacağımı kaybettiğim doğrudur ancak inanıyorum ki 'bir kapı kapandığında diğer bin kapı da açılır'" diyen Feyzi evli ve bir erkek çocuğu babası. 

Kolbar nedir?

Kolbar, Kürtçe'de sırt anlamına gelen 'kol' ve yük anlamına gelen 'bar' kelimelerinden oluşuyor; 'sırtında yük taşıyan kişi' anlamına geliyor.

İran'ın Kürdistan eyaletindeki Kürtlerin önemli bir kısmı, tüm zorluklarına rağmen kolbar olarak çalışmak zorunda kalıyor. Ülkenin ekonomik altyapısı, bölgeye yönelik gelir eşitsizliği, yüksek işsizlik oranı, alternatif yokluğu, tarım, turizm ve madencilik gibi alanlarda yeterli yatırımların yapılmaması nedeniyle başka bir seçenekleri bulunmuyor.