İstanbul Seçimi'nden bir gün önce Kürt Seçmen araştırması

Toplumsal Etki Araştırmaları Merkezi (TEAM) ve Rawest Araştırma, 23 Haziran seçimlerinde Kürt seçmenin tercihlerine  ilişkin araştırma raporunu yayımladı.

Raporda, “31 Mart seçimlerine oranla AK Parti seçmenlerinde seçimin AK Parti tarafından kazanılacağı inancı daha zayıf görünüyor. 31 Mart seçimlerinde CHP’ye oy verme motivasyonu yeterince pekişmediği için sandığa gitmeyen ya da daha ideolojik ve esnekliği az olan HDP’li Kürt seçmende bu seçimlerde İmamoğlu’nun kazanma ihtimalinin güçlenmesiyle beraber sandığa gitme eğiliminde bir artış gözleniyor” denildi.

Oy dağılımı

31 Mart’ta İstanbul’daki Kürt seçmenlerin %56’sı Ekrem İmamoğlu, %26’sı Binali Yıldırım’a oy vermişti.

Rapora göre 23 Haziran’da ise Kürt seçmenin %66’sının Ekrem İmamoğlu’na, %25’inin Binali Yıldırım’a oy vermesi öngörülüyor.

Raporda şu tahminler öne çıkıyor:

“31 Mart’ta sandığa gitmemiş Kürt seçmenlerin ise 23 Haziran’da sandığa gidecek olan kesimi arasında ise İmamoğlu’nu destekleyenler %73. Son olarak HDP seçmeni olan Kürtlerin sandığa gitmeme oranı %8.7’ye gerilemişken, AK Parti’li Kürt seçmende sandığa gitmeyecek olanlar %12.3’de kalıyor.”

AK Parti’ye 24 Haziran genel seçimlerinde oy vermiş ve son seçimde sandığa gitmemiş muhafazakâr Kürt seçmende AK Parti’ye az da olsa bir yöneliş fark edildiği belirtilen raporda, “Bu seçmen kitlesinin daha çok ekonomi ve Suriyeliler gibi meseleler sebebiyle Mart seçimlerinde sandığa gitmediği ancak kantarın topuzunun fazla kaçırıldığını düşünerek bu gündemi ötelediği ve Yıldırım’a yakınlaştığı görülüyor. Son seçimde %18 olan sandığa gitmeyen Kürt seçmen oranının bu seçimlerde %8’e düşeceği görülüyor” ifadeleri kullanıldı.

Esenyurt, Bağcılar, Küçükçekmece yerlerde seçim iptalinin AK Partili Kürtlere izah edilememesinin özellikle 31 Mart’ta AK parti’te oy veren kadınlarda ve gençlerde İmamoğlu’na yöneliş veya boykot yönünde şekillendiği görüldüğü belirtiliyor.

Kullanılan dil ve Karadeniz fobisi

Raporda şunlar kaydedildi:

“AK Partiye daha önce oy vermiş seçmenlerin AK Partinin son beş yıllık Kürt politikasının düzeleceğinden umutlarını büyük oranda kestikleri, Erdoğan ve Soylu’nun sert Kürt söylemlerinden çok rahatsız oldukları, Binali Yıldırım’ın son Kürdistan çıkışının ikna edici bulunmadığı ve yer yer ters bile teptiği gözlemleniyor. İstanbul’da hala büyük oranda kendilerini ‘gurbette’ hissetmekte olan ve siyasal tercihleri bu motivasyonla da şekillenen Kürt seçmenlerin AKP-MHP ittifakının başlamasıyla beraber kentteki ekonomiden ve istihdamdan pay alamadığından yakındığı ve kendi tarifleriyle  ‘Karadeniz lobisinden’ şikayetçi oldukları duyuluyor.

Özelikle yoksul semtlerde yer alan ideolojik kimliği daha zayıf Kürt seçmenler diğer seçmen grupları gibi, özellikle su indirimi gibi evin içine doğrudan etki eden politikalardan memnun ve bunu tamamen İmamoğlu lehine kaydediyor. AK Parti önerisi ve kararıyla yapıldığı hatırlatması karşısında ‘Madem öyle neden17 (ya da 25) yıldır yapılmadı?’ tepkisi verdikleri görülüyor.

Son seçimde HÜDAPAR’a oy vermiş seçmenlerin, HÜDAPAR’ın sahada aktif olarak AK Parti lehine çalışmasına rağmen ikna edilemediği görülüyor. Özellikle genç erkeklerde boykot ve İmamoğlu seçeneklerinin güçlü olduğu gözlemleniyor. Yine Saadet partili Kürt seçmenlerin de oy verdikleri partinin kazanma umudunun zayıflığı sebebiyle CHP adayı İmamoğlu’na oy vereceği anlaşılıyor.

Öcalan'ın mektubu

Öcalan’ın mektubu sonrası daha önce İmamoğlu’na oy vereceğini söyleyen HDP seçmenleriyle yapılan çatı görüşmelerde seçmenin kararında kayda değer bir değişiklik olmadığı, Öcalan’ın ‘tarafsız kalın’ çağrısının HDP seçmeninde bir seçim çağrısı olarak algılanmadığı görülüyor.

Partilerinin tutum değişikliğine dönük spekülasyonlara karşın HDP’li seçmenlerin mektup öncesindeki tutumlarını korudukları söylenebilir.”

Rapora göre; İstanbul’da Kürt seçmenlerin ne kadarı kime oy veriyordu, 31 Mart’ta ne yaptı, 23 Haziran’da ne yapacak, sandığa gitmemişler nasıl dağılıyor gibi sorulara saha verilerine göre verlen yanıtlar aşağıdaki tablolarda.