Mazlum Abdi: Tüm bölgenin tek demokratik yönetim modeli Rojava’da
Araplar, Kürtler ve Süryaniler tek bir bayrak altında savaştılar. Kimse DSG'nin dindar, etnik, milliyetçi olduğunu söylemiyor. Tüm bileşenlerin bir karışımıdır.'
Medyanews’ten Meghan Bodette, Suriye Demokratik Güçleri’nin komutanı Mazlum Abdi ile bir röportaj gerçekleştirdi.
Rojava Yönetimi’nin bölgenin tek demokratik yönetim biçimi olduğunu vurgulayan Abdi, “Modelimiz Öcalan’ın demokratik ulus kavramı üzerine kuruludur” dedi:
"General Mazlum Abdi, Suriye Demokratik Güçleri'nin (DSG) başkomutanı olmadan çok önce, Suriye krizini halkı için bir fırsata dönüştürme planı olan bir Kürt devrimciydi.
“Kürt halkının yapması gereken devrimci görevler nelerdir? Suriye'nin içinden geçtiği bu tarihi süreçte ne yapmalılar? Milliyetçi karakter ve özellikleriyle, kendi mücadele tarzlarıyla Suriye halk devrimine nasıl katılmalılar? Bu aşamada atmaları gereken pratik adımlar nelerdir?”
Bu önemli soruları 2011'de yayınlanan 'Özerk Yönetimin İnşası için Pratik Adımlar' adlı kitapçıkta ortaya koydu. Suriye hükümeti güç kullanarak iktidara tutunurken ve muhalif isyancılar iktidarı ele geçirmek için savaşırken, o ve yoldaşları üçüncü bir yol önerdi: Toplumu sıfırdan değiştirerek ülkenin iki milyon mazlum Kürdü için kendi kaderini tayin hakkını kazanmak…
On çalkantılı yıl sonra, Kuzey ve Doğu Suriye'de sahada yapılan nadir bir röportajda, Mazlum Abdi'ye o zamanlar öne sürdüğü devrimci vizyonun ne kadarının gerçekleştiğini sorma şansım oldu.
Abdi’nin cevabı, “Amacımızın toplumu özgürleştirmek olduğunu herkesin bilmesini istedik. Bu broşürü 2011'de yayınlamamızın nedeni, insanlara gelecek için planlarımızın ne olduğunu, hedeflerimizin ne olduğunu ve neyi başarmayı dört gözle beklediğimizi hissettirmek ve anlamaktı” oldu.
Abdi ve yoldaşları o sırada tartıştıkları Suriyeli Kürtler dört ana sorundan muzdaripti: Asimilasyon, siyasi örgütlenme eksikliği, kendilerini savunamama ve bunun sonucunda ortaya çıkan yoksulluk ve az gelişmişlik gibi sosyal hastalıklar. Ne hükümet ne de muhalefet bu sorunlara çözüm bulmakla ilgilenmedi.
Dolayısıyla kendi “özerk yönetimini” kurmak Kürt toplumuna kalmıştı: Komün ve konseylere dayanan Halk Savunma Birlikleri (YPG), Kadın Koruma Birlikleri (YPJ) ve Suriye Demokratik Güçleri (DSG).
“2011 yılında bu broşürü yayınladığımızda, Suriye'deki savaş İslami radikal kanat ile Suriye rejimi ve müttefikleri arasındaydı. Ve [aralarındaki] çatışma, Suriye'yi kimin yöneteceği konusundaydı, temelde Suriye'de kimin otorite olacağı konusunda.
Bu broşürü, amacımızın ve mücadelemizin otoriteyle ilgili olmadığını insanların anlamasını sağlamak için çıkardık ve yayınladık. Mesele Suriye'yi ele geçirmek ve Suriye'yi kontrol etmek değildi. Amacımızın toplumu özgürleştirmek olduğunu insanların bilmesini istedik.” diye devam etti Abdi…
Abdi’nin broşüründe vurguladığı üzere, Kuzey ve Doğu Suriye, her zaman yapabileceklerine inandığı türden bir alternatif sistem kurmayı başaracak güçteydi: "Hepimiz bu seviyeye ulaşacağımızı bekliyorduk."
"Ama öte yandan," diye sürdürdü sözlerine sakin ve kendinden emin bir şekilde ekledi: "Beklemediğimiz bazı şeyler oldu."
IŞİD'e karşı kazanılan zafer beş yıl sürecek, sadece DSG'nin 10 binden fazla canına mal olacak ve kendi kaderini tayin için verdikleri yerel mücadeleyi küresel bir sahneye taşıyacaktı.
Kuzey ve Doğu Suriye Özerk Yönetimi (AANES) Suriye topraklarının yaklaşık üçte birini yönetmek için Kürt sınır şehirlerindeki köklerinin ötesine geçtiğinden, öngörülemeyen siyasi zorluklar da getirdi.
“Özerk Yönetimin inşasına yönelik bu adımların Kürt bölgelerinde ve Arapların azınlıkta olduğu bazı bölgelerde uygulanacağını düşünüyorduk. Ancak gelecekte Kürtlerin azınlıkta olduğu, bizim kontrolümüz altında özgürleştirilecek şehirlerin olacağını beklemiyorduk” dedi.
Abdi, bu ayaklanmaların getirdiği eksiklikler konusunda dürüst ve bu konuda özeleştiri de yapıyor. 2011 yazıları, sosyal ve politik örgütlenmeyi savaşı tartıştıklarından daha fazla tartışıyordu. “Ancak IŞİD'e karşı savaşa tamamen odaklanmak, hayatta kalmak için gerekli hale geldi” dedi.
“2011'den bu yana, terörle mücadele için neredeyse tüm insan ve beyin gücünü kullandık. Bu nedenle, sistemi geliştirmeye odaklanmadık ki bu da ulaşmak istediğimiz plandı” diye ekledi.
“Meslektaşlarım ve ben, teröre karşı savaşla birlikte IŞİD'e karşı bitmeyen kampanyalarla meşgul olduk. Bu nedenle siyasi kanadımız ve toplumsal örgütlenme kanadımız o kadar güçlü değildi ve bu iki kanada odaklanmamız IŞİD'e karşı kampanyalara odaklanmamız kadar güçlü değildi. Bu nedenle hem sosyal hem de politik kanatlarda doldurmak için çok çalışmamız gereken bazı boşluklar bıraktığımızı görüyoruz.”
IŞİD yenildiğine göre, Kuzey ve Doğu Suriye liderleri tam da bunu yapmak için hem başarılarını hem de eksikliklerini gözden geçiriyorlar.
Abdi, “Bu boşluklara odaklanmayı, onları doldurduğumuzdan emin olmayı ve Kuzey ve Doğu Suriye'nin tüm bileşenleri ve tüm halkları için kabul edilebilir bir sistem veya yönetim gerçekleştirmeyi ya da reform yapmayı planlıyoruz” dedi.
"Bu dönem hepimizin geçmişte yaptığımız hataları anlayıp onlardan ders aldığımız ve yönetimi tüm bileşenler tarafından kabul edilebilir ve güvenilen bir model haline getirmek için reform yaptığımızdan emin olduğumuz bir dönem olacak."
"Ama günün sonunda," diye ekledi, "Yaptıklarımızla gurur duyuyoruz. Tüm sorunlara rağmen, bize saldırmaya ve bizi yenmeye çalışan birçok terör örgütüne rağmen, iki yıl önceki Türk işgaline rağmen hala ayaktayız, ilerliyoruz ve elimizdekileri geliştiriyoruz.”
Abdi'nin geleceğe yönelik iddialı görüşü, bölge genelinde yaptığım konuşmalarda netleşen duyguları yansıtıyor.
Kuzey ve Doğu Suriye halkı, milliyetçiliği ve kökten dinciliği reddederek ve sistemlerini bir arada yaşama, ademi merkeziyetçilik ve kadın özgürlüğüne dayandırarak, bölgedeki başka hiçbir hükümetin denemediği şeyleri başardı. İlaveten devrimlerinin bitmekten çok uzak olduğu konusunda da kararlılar.
Yeni sosyal organizasyonlar hala inşa ediliyor. Bir zamanlar IŞİD'in başkenti olan Rakka'da, Arapların çoğunlukta olduğu Rakka, Menbiç, Tabka ve Deyrizor bölgelerini temsil eden özerk bir kadın örgütü olan Zenobia Kadın Konferansı'nın liderleriyle görüştüm. Bu organizasyon Haziran 2021'de kuruldu ve liderleri amaçlarının "tüm Suriyeli kadınları özgürleştirmek" olduğunu söyledi.
Bir komite de Kuzey ve Doğu Suriye'nin toplumsal sözleşmesini yeniden yazma sürecinde. Bu, belgenin değişen koşullarla birlikte gelişmek üzere yeniden canlandırıldığı ilk sefer olmayacak; güncelleme kararı yukarıdan aşağıya bir düzenden değil, farklı yerel topluluklar ve kuruluşlarla bir danışma sürecinden geldi.
Hazırlama komitesinin dört üyesiyle tamamen tesadüfen tanıştım: İkisi Qamişlo'daki bir kadın örgütünün genel merkezinde ve ikisi Haseke'deki Arap ve Kürt aşiret liderleriyle yapılan bir tartışmada.
Yönetim, belgenin onaylanmasının ardından 2017'den bu yana ilk bölgesel seçimlerini yapmayı planlıyor. Muhalefet ve hükümet temsilcileri Avrupa konferanslarında oturup sonuçsuz bir siyasi çözümü tartışırken, Kuzey ve Doğu Suriye üçüncü yolunda ısrar etti, seçimini yaptı.
Bu kararların bir kısmı zorunluluktan kaynaklanmaktadır. Batı'nın Türk baskısına boyun eğmesi, onları Anayasa Komisyonu sürecinin dışında bıraktı. Birleşmiş Milletler Güvenlik Konseyi'nin 2254 sayılı kararı, Rojava’ya hiç bir atıfta bulunmuyor. Ademi merkeziyetçi, demokratik ve çok etnik gruptan oluşan yerel özerklik Suriye’deki çatışmanın başka hiçbir tarafının şimdiye kadar kabul etmeye hazır olmadığı bir şey.
Ayrıca bölgede derin bir ideolojik bağlılık da var. Kuzey ve Doğu Suriye devriminin teorik kalbi, Kürdistan İşçi Partisi'nin (PKK) hapisteki kurucusu ve lideri Abdullah Öcalan'ın felsefesidir.
Öcalan'ın Türk istihbaratı tarafından yakalanmasına yol açacak uluslararası bir komplo sonucu Suriye'den zorla çıkarılmasının üzerinden 20 yıldan fazla zaman geçti. O zamandan beri, maksimum güvenlikli bir ada hapishanesinde hücre hapsinde tutuluyor. Türk hükümeti, ailesi ve avukatlarıyla görüşmesini engellemek için kendi yasalarını bile ihlal ediyor. Yıllardır Öcalan’ın dış dünyayla iletişim kurması engelleniyor.
Bugün Kuzey ve Doğu Suriye'de sahada olsa da, mirası her yerdedir. Hapishane hücresinden geliştirdiği devrimci siyasi teoriler, neredeyse bölgenin zorlukları göz önünde bulundurularak oluşturulmuş gibi görünüyordu.
Kuzey ve Doğu Suriye'nin liderleri, bir gün Suriye'nin en çeşitli topraklarından bazılarını temsil edebilecek ve hem milliyetçilerin hem de köktendincilerin yol açtığı zararı geri alabilecek bir yönetim inşa etmekle görevlendirileceklerini beklemiyor olabilirlerdi.
Öcalan'ın Ortadoğu toplulukları arasında bir arada yaşama fikrini savunan ve dayanışma adına ulus-devleti reddeden demokratik ulus kavramı onlara bu meydan okumayı karşılamaya hazır bir ideolojik çerçeve verdi.
Bölgedeki çok çeşitli kurumlar ve toplum örgütleriyle yapılan toplantılarda insanlar, hem başarılarının bir nedeni hem de eleştirilerinin bir çerçevesi olarak bu kavramı gösterdiler.
Birkaç yıllık IŞİD işgalinden sağ kurtulduktan sonra kadın hakları aktivisti olan Menbiç'teki Kadınlar Evi'nin bir üyesi, bana bu felsefenin “sadece bir millet için değil, tüm milletler için” olduğunu söyledi:
“Biz kadınlar olarak kendimizi ve rollerimizi demokratik ulus projesi üzerinden görüyoruz. Bize komünlerden başlayarak hayatın her alanına katılmamız için büyük bir fırsat veriyor.”
Bethahrain Genç Kadınlar Akademisi'nin Haseke bürosunda, Süryani Kadınlar Birliği üyesi, bu fikri yönetimdeki bazı milliyetçi Kürtleri eleştirmek için kullandı: “Özerk Yönetim hatalar yaptı ama gerçeği değiştiremezler çünkü bizim projemiz var. Bu proje demokratik ulus üzerine kurulu. Bazı Kürtler projenin sadece kendileri için olduğunu düşünüyor. Onların bu fikri daha iyi anlamaları gerekiyor.”
Abdi'ye bu proje ve kavramın neden bu kadar derin kökler bıraktığını sordum.
Öcalan, yazılarında demokratik ulusu “devlet olmanın bu tür hastalıklarına en az maruz kalan ulusun modeli” ve “ortak vatanın, dillerin ve bayrakların çatışma değil, dostluk ve paylaşma yoluyla karıştırılması” olarak tanımlıyor.
Abdi için bu kavram “toplumun tüm bileşenlerinin fikirlerinin bir karışımı” anlamına geliyor. Şu anda tam olarak uygulanmadığını belirtiyor. Ancak yönettiği silahlı kuvvetin, onun değerli olduğunun kanıtı olduğunu söylüyor:
“Gördüğümüz bir sonuç, tüm bileşenlerden, tüm dinlerden ve etnik kökenlerden oluşan bir güç olan SDG'dir. Araplar, Kürtler ve Süryaniler tek bir bayrak altında savaştılar ve şehirlerini ve kasabalarını özgürleştirmek için kan döktüler. Kimse SDG'nin dindar, etnik, milliyetçi olduğunu söylemiyor. Tüm bileşenlerin bir karışımıdır.”
Herkes DSG'nin başarısını bu kavramla ilişkilendirmek istemiyor. Grubun IŞİD'e karşı askeri zaferini destekleyen aynı Batılı güçler, ikisinin ayrılabileceğine dair temelsiz bir inançla ısrar ederek, bu insanların savaşlarının arkasındaki ideolojik ilhamı kınadılar.
Ancak Abdi, bölgenin siyasi felsefesinin kökleri hakkında net, “Elbette demokratik ulus fikri Öcalan'ın fikirlerinden geliyor” diyor:
“Bu fikrin kurucusudur. Bunu herkes biliyor. Öcalan'ın buradaki konumu çok özel çünkü burada [Suriye'de] toplumla çok zaman geçirdi. 'Netewa Demokratik' fikrinin başarısının bir başka nedeni de onun bu alanda inşa ettiği temeldi.
“Şahsen onunla çok zaman geçirdim. Onun fikirlerinden çok deneyim kazandım. Pek çok insan bunu bize karşı kullanmak istiyor ama bu sahadaki bir gerçek. Yaşadığımız bir gerçek. Bunu bir güç noktası olarak görüyoruz. Saklamıyoruz."
Özerk Yönetimin felsefi kökleri onun gücünün bir kaynağıysa, onu inşa eden ve onun için savaşan insanların iradesi daha da önemlidir. Abdi için bölgenin 2011'den bugüne elde ettiği başarıların hepsi bu başlangıç noktasına kadar uzanıyor.
Ekim ortasında konuştuğumuzda Serekaniye ve Tel Abyad'ın işgalin üzerinden iki yıl geçmişti. Farklı Özerk Yönetim kurumlarındaki liderler bana birçok Batılı diplomatın bu yıkıcı saldırının projenin sonu olacağına inandığını söylüyor. Bu işgal sonucu devrimin 2019'da onarılamaz bir şekilde kırıldığı anlatısı, sahadaki gerçeklere rağmen devam ediyor.
“Koalisyon bazı şehirlerden çekilmeye karar verdiğinde herkes o şehirlerin ve Yönetimin düşüşü üzerine kumar oynadı. Ama şimdi olanları iki yıl geride bıraktık ve işler hala aynı."
Abdi, projelerini kusurlara ve zorluklara rağmen ülkenin geleceğiyle alakalı kılacak olanın bu popüler dayanıklılık olduğunu bana garanti ediyor.
Sokağa çıkıp bilgili bir Suriyeliye muhalefet, hükümet ve SDG arasında kimi tercih ederler diye sorarsanız, bizi seçeceklerdir. Çünkü hükümet milliyetçilik fikrini takip ediyor ve muhalefet Müslüman Kardeşler ve İslamcılık fikirlerini empoze etmeye çalışıyor. Tek demokratik model bu alanda.
Şu anda Suriye'de çok cephe var ve Suriye için farklı planları ve hikayeleri olan insanlar var. Sistemimizdeki tüm hatalara, sistemimizdeki tüm eksikliklere rağmen, bunun Suriye için en uygun plan, en uygun fikir olduğuna inanıyoruz.”
