Rus devlet ajansından skandal yazı: Ukrayna'da etnik temizlik yapılsın!

Ukrayna Buça'da yapılan katliam sonrası dünyadan sert tepkiler geldi. Almanya ve Fransa, Rus diplomatları sınır dışı etme kararı aldı. ABD, Putin'in savaş suçundan yargılanmasını istedi.

Tüm dünya Buça'daki katliama odaklanmışken aynı gün Rus devlet ajansında skandal bir yazı kaleme alındı.

Yazıda, "DeNazifikasyon kaçınılmaz olarak deUkrainizasyon anlamına gelecek – tarihi Malorossiya (Küçük Rusya) ve Novorossiya (Yeni Rusya) topraklarının nüfusunun etnik bir bileşeninin daha Sovyet zamanında başlayan yapay şişirtilmesinden vazgeçmek gerekecek" ifadelerine yer verilerek etnik temizlik savunuldu.

Timofey Sergeytsev imzalı “Rusya Ukrayna’ya ne yapmalı” başlıklı yazıda Rusya’nın Ukrayna’da etnik temizleme yapması önerildi, deUkrainizasyon yapılmasının önemi vurgulandı.

"Rusya Ukrayna’da ne yapmalı?" başlıklı makalenin tam metni:

"Denazifikasyon, Nazi rejiminin halkın önemli kısmını, daha doğrusu, çoğunluğunu kendi politikalarının içine çektiği ve benimsettiği zaman, yani “iyi halk-kötü yönetim” hipotezinin çalışmadığı durumda kaçınılmazdır.  Bu gerçekliğin kabul edilmesi, deNazifikasyon politikasının temelini oluşturuyor. 

Ukrayna tam olarak bu durumdadır. Ukrayna seçmeninin “Poroşenko dünyası” ve “Zelenskiy dünyası”na oy vermesi kafa karıştırmamalıdır –  son iki Cumhurbaşkanının seçildikleri zaman açık şekilde ima ettikleri gibi, Ukraynalılar “blitzkrieg” yoluyla kısa yoldan barışa ulaşmaktan gayet memnunlardı.

Odesa, Harkiv, Dneprepetrovsk, Mariupol ve diğer Rus kentlerinde Nazi karşıtlarının “yatıştırılması” için bu metot – kitlesel terör – kullanıldı. Bu da ortalama Ukraynalıyı tatmin etti. Denazifikasyon, savaş suçlusu olarak direkt cezalandırmanın mümkün olmadığı durumlarda Nazileştirilmiş kitlelere karşı uygulanan eylemler toplusudur. 

Daha geçtiğimiz yılın Nisan ayında Ukrayna’nın Nazilerden arındırılmasının  kaçınılmaz olduğunu yazmıştık.  Batı tarafından Rusya’nın mahvedilmesi için vasıta olarak kullanılan Nazi, Banderacı Ukrayna Rusya’nın düşmanıdır ve bize lazım değil. Bugün Nazilerden arındırma konusu artık pratik düzleme gelmiştir. 

Eline silah alan Nazilerin mümkün olduğunda savaş alanında yok edilmesi gerekiyor. Ukrayna Silahlı Kuvvetleri ile ulusal taburlar adlandırılan güçler ve bu iki silahlı oluşuma katılan bölgesel savunma güçleri arasında ayrım yapmaya gerek yok.  Onlar hepsi sivillere yönelik aşırı gaddarlıkta yer alıyorlar, hepsi Rus halkına karşı soykırımının eşit sorumlusu durumundalar, yasalara ve savaş kurallarına uymuyorlar.

Askeri suçlular ve Nazi aktivistlerin örnek olacak şekilde ve çok ağır cezalandırılması gerekiyor. Tam bir arınma olmalı. Nazizm pratiği ile ilişkilendirilen tüm kuruluşların yasaklanması ve lağvedilmesi gerekiyor.

Fakat yöneticilerin yanı sıra halkın pasif Nazi destekçisi olan, Nazizm’e yataklık yapan önemli kısmı da suçludur. Onlar Nazi iktidarı desteklediler ve şımarttılar. Nüfusun bu kısmının adil bir şekilde cezalandırılması, ancak, sivillere karşı mümkün olduğunca dikkatli ve ihtiyatlı bir şekilde yürütülen, Nazi sistemine karşı adil bir savaşın kaçınılmaz zorluklarına katlanmakla mümkündür.

Sonra ise bu kitlenin Nazi tutumlarının ideolojik olarak sert şekilde bastırılması ve katı sansür aracılığıyla yeniden eğitilmesi gerekiyor – sadece politik alanda değil, kültür ve eğitim alanında da. Çünkü Ukrayna’da nüfusun kitlesel olarak derinlemesine Nazileştirilmesi kültür ve eğitim yoluyla hazırlandı ve uygulandı, Nazi rejiminin Rusya üzerinde zaferinin getireceği kazanç vaatleri, Nazi propagandası, iç şiddet ve terör, aynı zamanda Ukrain Nazizm’ine karşı ayaklanan Donbas halkıyla 8 yıllık savaşla güçlendirildi.

Nazilerden arındırma yalnız kazanan tarafça gerçekleştirilebilir. Bu da ya denazifikasyon süreci üzerinde koşulsuz kontrolü, ya da bu kontrolü sağlayacak bir iktidar üzerinde kontrolü ihtiva ediyor. Bu açıdan Nazilerden arındırmaya tabi tutulacak ülke egemen olamaz.

DeNazifikasyon gerçekleştiren ülke, yani Rusya bu süreci liberal yaklaşımla gerçekleştiremez. DeNazifikasyonu gerçekleştiren ülkenin ideolojisi DeNazifikasyona tabi tutulan tarafından tartışma konusu yapılamaz. Rusya’nın Ukrayna’nın DeNazifikasyona tabi tutulması gerekliliğini kabul etmesi Ukrayna’nın tamamı için Kırım senaryosunun gerçekleştirilmesi anlamına geliyor.

2014 senesinde bu senaryoyu ayaklanan Donbas’ta gerçekleştirmek mümkün olmadı. Ancak Nazi şiddetine ve terörüne karşı 8 yıllık direniş iç kaynamaya, kendini Nazi toplumu olarak tanımlayan Ukrayna ile her hangi birliği ve bağlantıyı sürdürmenin bilinçli ve kitlesel reddine yol açtı.

Nazilerden arındırmanın süresi, arındırma şartları altında doğacak, büyüyecek ve olgunlaşacak tek kuşakla sınırlı kalamaz. Ukrayna’nın Nazileşmesi 30 yıldan fazla sürdü – en az 1989’dan, Ukrain milliyetçiliğinin yasal ve meşru siyasi ifade biçimi aldığı ve Nazizm peşinde koşan  “bağımsızlık” harekatına önderlik ettiği dönemden başladı. 

Modern Nazileştirilmiş Ukrayna’nın özelliği, Nazizm’i “bağımsızlık” ve “Avrupa (Batı, Amerikan yanlısı) kalkınma yolu” (aslında ise bozulması) maskeleri altında saklamaya, “Ukrayna’da Nazizm yok, münferit aşırılıklar var” iddiasında bulunmaya fırsat veren şekilsizliği ve ambivalenzidir.

Ne de olsa, ana Nazi parti yok, Fürher yok, tam ırkçı yasalar yok (ancak Rusça’ya karşı baskı şeklindeki kısmi versiyonu var). Sonuç olarak muhalefet ve rejime direniş de yok.  

Ancak bütün bunlar Ukrayna Nazizmini, 20.yüzyılın ilk yarısındaki Alman Nazizm’inin “light  versiyon”u yapmıyor. Tam tersi, Ukrayna Nazizm’i bu tür “usul” çerçeve ve sınırlamalarından bağımsız olduğu için serbestçe herhangi bir Nazizm’in, Avrupa ve hatta daha da gelişmiş biçimi olan Amerikan Rasizminin temeli olarak ortaya çıkıyor. Bu nedenle de deNazifikasyonun tavizsiz biçimde,  bir nevi “NATO-hayır, AB-evet” formülü temelinde gerçekleştirilmesi lazım. Kolektif Batı’nın kendisi Ukrayna Nazizmi’nin tasarımcısı, kaynağı ve sponsoru, Batı’nın Banderacı kadroları ve onarın “tarihsel hafıza”ları ise Ukrayna’nın Nazileştirilmesinin araçlarından sadece birisidir. Ukrain Nazizmi Rusya ve dünya İçin Hitler Nazizmi’nden daha büyük tehdittir.

“Ukrayna” adı, Nazi rejiminden kurtarılmış topraklarda tamamen Nazilerden arındırılmış bir devletin varlık unvanı olarak tutulamaz. Nazizm’den arındırılmış bölgede yeni yaratılan halk cumhuriyetlerinin özyönetim, sosyal güvenlik ve nüfusun yaşam teminat sistemlerinin kurulması ve modernizasyonu pratiği ile büyümesi gerekiyor. Onların siyasi eğilimleri ise tarafsız olamaz – Rusya’ya düşman muamelesi yapma suçluluğunun kefareti ancak restorasyon, canlanma ve kalkınma sürecinde Rusya’ya yaslanmakla ödenebilir.  Bu arazilerde her hangi Mareshall planına izin vermemek lazım.

İdeolojik ve pratik anlamda her hangi  “tarafsızlık”  söz konusu dahi olamaz. Nazilerden arındırılmış yeni cumhuriyetlerde deNazifikasyonun en önemli aracı olan kadro ve kuruluşların  Rusya’nın direkt güç ve organizasyon desteğine güvenmek dışında seçeneği olamaz. 

DeNazifikasyon kaçınılmaz olarak deUkrainizasyon anlamına gelecek – tarihi Malorossiya (Küçük Rusya) ve Novorossiya (Yeni Rusya) topraklarının nüfusunun etnik bir bileşeninin daha Sovyet zamanında başlayan yapay şişirtilmesinden vazgeçmek gerekecek.  Komünist iktidarının bir aracı olan yapay etnosentrizm, onun devrilmesinden sonra da sahipsiz kalmadı.  Bu hizmet kalitesiyle diğer süper gücün (kendini devletlerin üzerinde gören iktidarın) – Batı’nın yetki alanına girdi. Şimdi onu doğal sınırlarına döndürmek ve siyasi işlevselliğinden yoksun bırakmak gerekiyor. 

Tarih gösterdi ki, örneğin, Gürcistan’dan ve Baltık ülkelerinden farklı olarak Ukrayna’nın ulus devlet olması imkansızdır ve onun bu tür “inşa etme” girişimleri  doğal olarak Nazizm’e yol açıyor. 

Ukrainizm, kendi uygarlık içeriği olmayan, yabancı uygarlığın bir elementi olan Rusya karşıtı tasarımdır. Banderacılıktan arındırma kendi başına Nazilerden arındırma için yeterli olmayacaktır; zira Bandera unsuru Avrupa’nın Nazi Ukrayna projesi için bir kılıf, araç ve maskedir. Bu nedenle Ukrayna’nın deNazifikasyonu hem de onun kaçınılmaz olarak Avrupa’dan arındırılmasıdır. 

 Banderacı yönetim tamamen imha edilmelidir, onun yeniden eğitilmesi imkansız.  Bu rejim eylemleri veya eylemsizliği ile aktif veya pasif olarak destekleyen sosyal “bataklığın“ savaşın ağırlığını yaşaması ve bu yaşanmışlığı hem tarihi ders, hem de kendi suçunun kefareti olarak benimsemesi gerekiyor.

Nazi rejimini desteklemeyen, ondan ve onun Donbas’da çıkarttığı savaştan zarar gören insanların ise yeni iktidarın temeli olarak toparlanması ve organize olması gerekiyor. Tarihi deneyim, savaş zamanının trajedi ve dramlarının Rusya’nın düşmanı rolüyle baştan çıkarılmış ve kendinden geçmiş halklara fayda sağladığını gösteriyor. 

Özel askeri operasyonun hedefi olan deNazifikasyon, Kiev rejimi üzerinde zaferi, toprakların Nazifikasyon yanlılarından kurtarılmasını, acımasız Nazilerin imha edilmesini, askeri suçluların esir alınmasını ve karşıdaki Nazilerden arındırılmış basış dönemi için şartların oluşturulmasını öngörüyor. 

Sonuncusunun özellikle Nazi unsurlardan arındırılmış yerel yönetimlerinin, polis ve savunma güçlerinin organize edilmesinden; onların temelinde yeni cumhuriyetlerin kuruluş sürecine hız verilmesinden; bu devletlerin Rusya ile Ukrayna’nın deNazifikasyonu alanında sıkı entegrasyon sağlamasından; Rusya kontrolü altında bu cumhuriyetlerin deNazifikasyon mevzuatının kabul edilmesinden, eski Ukrayna’daki insanlığa karşı suçların yargılanması için mahkeme kurulmasından başlaması gerekiyor.  Bu bağlamda Rusya’nın Nürnberg duruşmalarının koruyucusu olarak hareket etmesi gerekiyor.

Yukarıda yazılanlar şu anlama geliyor – deNazifikasyon hedefine ulaşılabilmesi için halkın desteği, onun terörden, şiddetten, Kiev rejiminin ideolojik baskısından ve enformasyon izolasyonundan sonra Rusya’nın tarafına geçmesi çok önemlidir.

Elbette, bunun için belli zaman geçmesi, insanların savaş şokundan çıkması, Rusya’nın onları atmayacağına ilişkin uzun süreli hedefinin bulunduğuna ikna olması gerekiyor. Hangi bölgelerde bu tür halk kitlesinin çoğunlukta olması gerektiğinin daha büyük önem taşıdığını önceden görmek zor değil. “Katolik eyaletler”in (5 vilayetten oluşan Batı Ukrayna) Rusya yanlısı arazilere bağlanacağını düşünmek zor. Bununla birlikte, dışlama çizgisi deneme yoluyla bulunacaktır.

Orası, Rusya’yı düşman olarak görmeye devam eden, ancak zorla tarafsızlaştırılmış, askeri gücü olmayan ve Nazizm belirtilerinin yasak olduğu bir Ukrayna olacak. Rusya’ya nefret edenler oraya gidecek. Bu kalan küçük Ukrayna’nın tarafsız devlet olarak varlığının güvencesi ise yazılı taleplerin yerine getirilmemesi durumunda askeri operasyonların hemen başlatılacağı tehdidi olmalıdır. Belki de bunun için Rus askerlerinin sürekli onun topraklarında kalması gerekebilir.  Dışlama hattından Rusya sınırına kadar kendi doğası gereği faşizm karşıtı olan ve potansiyel olarak Rus medeniyetine entegre olacak topraklar bulunacak. 

Askeri aşamayla başlayan Ukrayna’nın deNazifikasyonu operasyonu barış zamanında da aynı askeri operasyon mantığıyla sürecektir. Her aşamada, bir geri dönüşümü imkansız olan değişiklikler sağlamak gerekecek. Bununla birlikte, deNazifikasyonun başlangıç adımlarını şu şekilde belirlemek mümkün: 

– Silahlı Nazi gruplarının (Ukrayna Silahlı Kuvvetleri de dahil olmak üzere, Ukrayna’daki her türlü silahlı oluşumun), onların askeri, enformasyon ve eğitim altyapılarının tamamen imha edilmesi;

– Kurtarılmış topraklarda halkı yeraltı Nazi grupların teröründen koruyacak yerel yönetim ve milis organlarının oluşturulması;

– Rus enformasyon alanının kurulması;

– Nazi ideolojik ilkelerini içeren tüm eğitim materyallerine el konulması ve tüm düzeylerde eğitim programlarının yasaklanması; 

– Nazi rejiminin desteklenmesi, Nazi ideolojisinin yayılması, insanlığa karşı suç ve savaş suçu işleyenlerin cezalandırılması için toplu soruşturmaların başlatılması; 

– Arınma, Nazi rejiminin suç ortaklarının adlarının açıklanması, ölüm veya hapis cezasına çarptırılmayanların Nazi faaliyetlerinden dolayı tahrip edilen altyapıyı yeniden inşa etmek için zorunlu çalışmaya tabi tutulması; 

– Rusya’nın denetimi altında “aşağılardan” başlayarak temel Nazilerden arındırma normatiflerinin kabul edilmesi, Nazi ideolojisinin yeniden canlanmasını öngören her tür eylemlerin yasaklanması;

– Ukrain Nazizminin kurbanları için anıtların, ödüllerin belirlenmesi, mücadele kahramanlarının anılarının yaşatılması;

– Yeni cumhuriyetlerin anayasalarına faşizm ve Nazi karşıtı normların eklenmesi; 

– 25 yıl içerisinde sürekli faaliyet gösterecek deNazifikasyon organlarının kurulması; 

Rusya’nın Ukrayna’yı Nazilerden arındırma sürecinde müttefiki olmayacak. Bu tamamen Rus işi olduğu için. Aynı zamanda sadece Ukrayna Nazizm’inin Bandera versiyonunu değil, hem de ve her şeyden önce uygarlık bozulması ve parçalanma empoze eden Batı totalitarizmini, Batı’nın ve ABD’nin süper gücüne boyun eğdirme mekanizmalarını da ortadan kaldıracağı için. 

Ukrayna’nın deNazifikasyonu planının gerçekleştirilmesi için Rusya’nın kendisinin de Avrupa ve Batı hayallerinden tamamen kopması; kendisinin, Batı’nın kaybederek terk ettiği tarihi Avrupa (eski Dünya) değerlerinin son koruyucusu olduğunu fark etmesi gerekiyor.  Bu mücadele tüm 20.yüzyıl  boyunca devam etti, bir birileriyle bağlantılı olan dünya savaşında ve Rus devriminde ifade edildi.  

Rusya, 20. Yüzyılda Batı’yı kurtarmak için her şeyi yaptı. Batı’nın en önemli projesini; sosyalist, kızıl proje – ulus devletler üzerinde zafer kazanan alternatif kapitalizmi gerçekleştirdi. Batı medeniyet krizinin korkunç ürünü olan Alman faşizmini ezdi.  Rusya’nın en son fedakarlık eylemi ise karşılığında 1990’larda korkunç darbe aldığı Rus dostluk elinin uzatılmasıydı. 

Rusya, Batı içi yaptığı her şeyi kendinden ödün vererek yaptı. Batı ise nihayetinde bu fedakarlıkları reddetti, Rusya’nın Batı krizinin çözümü için verdiği desteği değersizleştirdi, Rusya’dan karşılık beklemeksizin yaptığı yardımlardan dolayı intikam almaya karar verdi. Bundan sonra Rusya, Batı’nın kaderiyle ilgili endişe duymadan kendisinin mirasının diğer kısmına – küresel sömürgecilikten kurtarma sürecinin liderliğine dayanarak yoluna devam edecek. 

Bu süreç çerçevesinde Rusya’nın Batı’nın yüz yıllardır ezdiği ve bir daha onun boyunduruğunu takmayacak ülkelerle müttefiklik ve ortaklık potansiyeli çok yüksektir. Rusya’nın fedakarlığı ve mücadelesi olmasa bu ülkeler kurtulamazdı. Ukrayna’nın Nazilerden arındırılması aynı zamanda onun sömürgeden arındırılmasıdır. Ukrayna halkının bununla Avrupa tercihi adlandırılan uyuşturma, ayartma ve bağımlılıktan kurtulmaya başlayacağını anlaması gerekiyor."